Παγκόσμιος κίνδυνος η παχυσαρκία
Ένας από τους τρεις κύριους παράγοντες θανάτου στον κόσμο, είναι η παχυσαρκία. «Σκοτώνοντας» 4 εκατομμύρια ανθρώπους ετησίως, εκτιμάται ότι στη 15ετία που έρχεται, το κόστος που συνδέεται με την παχυσαρκία θα φτάσει τα 7 τρισ. δολάρια στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Στην Κίνα, το κόστος των υπηρεσιών υγείας για ασθένειες που συνδέονται με την παχυσαρκία ξεπέρασε το 3% το 2009, ενώ το 2000 ήταν μόλις 0,5% των συνολικών δαπανών για την υγεία. Στη Βραζιλία εκτιμάται ότι το κόστος σχεδόν θα διπλασιαστεί μέσα στα επόμενα 20 χρόνια, ξεπερνώντας τα 10 δισεκατομμύρια, από 6 δισ. δολάρια που ήταν το 2010.
Το «φάρμακο» γι’ αυτό το πρόβλημα που γιγαντώνεται, διατείνεται πως έχει βρει η Παγκόσμια Τράπεζα. Στην τελευταία της έκθεση, πορτείνει στις φτωχές και αναπτυσσόμενες χώρες που αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα με την παχυσαρκία, να φορολογήσουν τα τρόφιμα που θεωρούνται πιο επιβλαβή για την υγεία επειδή περιέχουν υπερβολικά πολλά λίπη, ζάχαρη ή αλάτι.
Είναι σημαντική «η επιλογή μιας ισχυρής φορολογικής πολιτικής, για παράδειγμα, η φορολόγηση των ειδών διατροφής που βλάπτουν την υγεία», αναφέρει. Είναι όμως αυτή η σωστή θεώρηση των πραγμάτων; Μια ματιά στις χώρες στις οποίες εξαπλώνεται το φαινόμενο, είναι σημαντική για να μας δώσει να καταλάβουμε πού βρίσκεται το πρόβλημα:
Τα τρία τέταρτα των παχύσαρκων ενηλίκων και το 80% των παιδιών ζουν πλέον σε χώρες με χαμηλά ή μέσα εισοδήματα, κυρίως στη Λατινική Αμερική. Ταυτόχρονα, πολλές χώρες -από τις παραπάνω- αντιμετωπίζουν και πρόβλημα υποσιτισμού. Σε τέτοιου είδους οικονομίες, λοιπόν, υπάρχουν δύο τρόποι ανακοπής του φαινομένου:
Ο πρώτος είναι να διευκολυνθεί η πρόσβαση των πληθυσμών σε πιο υγιεινά τρόφιμα μέσω ενημέρωσης και βοηθητικής πολιτικής (που θα τα κάνουν ελκυστικότερα και οικονομικά) και ο δεύτερος είναι να φορολογηθούν βαριά τα επιβαρυντικά για την υγεία τρόφιμα, χωρίς να δίνεται εναλλακτική λύση. Αυτό στο οποίο δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς με την Παγκόσμια Τράπεζα, είναι το κόστος των τροφίμων που συνδέονται με την παχυσαρκία: Αυξάνονται οι αναπηρίες, οι δαπάνες του συστήματος υγείας, μειώνεται η παραγωγικότητα, παρατηρείται αποχή από την εργασία αλλά και αύξηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ