Ανησυχητικά είναι τα στοιχεία για τη ζωική παραγωγή στη χώρα, καθώς σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Ελληνικής Κτηνοτροφίας (ΣΕΚ), η μείωση τα τελευταία δύο χρόνια αγγίζει το 3%. Όπως επισήμανε ο αντιπρόεδρος του ΣΕΚ, Δημήτρης Μόσχος, μιλώντας στο 11ο Συνέδριο για την Ανάπτυξη της Ελληνικής Γεωργίας, η πτώση αυτή ισοδυναμεί με κατάρρευση για τον κλάδο, ο οποίος ήδη δοκιμάζεται από σωρευτικές κρίσεις.
ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Η ελληνική κτηνοτροφία επηρεάζεται από σειρά επιβαρυντικών παραγόντων, όπως οι ζωονόσοι, τα ακραία καιρικά φαινόμενα, η ενεργειακή κρίση και οι διαταραχές στις τιμές των ζωοτροφών. Ο κ. Μόσχος ανέφερε πως το ζωικό κεφάλαιο έχει μειωθεί αισθητά, ενώ τα πλήρη αποτελέσματα των φετινών απωλειών δεν έχουν ακόμη αποτυπωθεί. Η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί περαιτέρω το 2026, ειδικά στην προβατοτροφία και στην αγελαδοτροφία.
ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ
Ο αντιπρόεδρος του ΣΕΚ άσκησε κριτική στην απουσία εθνικού σχεδιασμού, υπογραμμίζοντας πως η απουσία στρατηγικής και ο συντονισμός είναι βασικά προβλήματα. Όπως είπε, πολλοί παραγωγοί επιλέγουν να στραφούν σε μία καλλιέργεια ή παραγωγή μόνο λόγω συγκυριακής κερδοφορίας, χωρίς μακροπρόθεσμο πλάνο, γεγονός που δεν διασφαλίζει βιώσιμη ανάπτυξη.
ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ
Ως βασικούς άξονες για την ανάκαμψη, ο κ. Μόσχος έθεσε το σχέδιο, τη χρηματοδότηση και την εκπαίδευση. Ειδικότερα, σημείωσε την ανάγκη για ουσιαστική χρηματοδοτική στήριξη, ιδίως σε κεφάλαιο κίνησης, αλλά και για ενημέρωση και τεχνολογική κατάρτιση των παραγωγών.
ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΣΥΝΕΡΓΕΙΕΣ
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην ανάγκη για κάθετη παραγωγή, δηλαδή την ενιαία διαχείριση ζωοτροφών, εκτροφής και μεταποίησης. Μοντέλα όπως αυτά που εφαρμόζονται στην Ισπανία αναδείχθηκαν ως παραδείγματα ανθεκτικότητας. Παράλληλα, ο ρόλος των συνεργειών μεταξύ παραγωγών, τραπεζών, πολιτείας και επιστημονικής κοινότητας κρίθηκε καθοριστικός.
ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑΣ
Ο κ. Μόσχος έκλεισε την τοποθέτησή του αναφερόμενος στο θέμα της επισιτιστικής αυτάρκειας. Όπως τόνισε, η πραγματική αυτάρκεια της χώρας στο μοσχαρίσιο κρέας δεν υπερβαίνει το 13%, καθώς σημαντικό μέρος των εισαγωγών παρουσιάζεται λανθασμένα ως εγχώριο προϊόν. Αυτό υποδεικνύει δομική εξάρτηση της χώρας σε βασικά διατροφικά αγαθά.
