Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε το σχέδιο REPowerEU, μια νέα στρατηγική για την ενεργειακή ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη Ρωσία. Το σχέδιο στοχεύει στη σταδιακή απεμπλοκή των ευρωπαϊκών αγορών από το ρωσικό φυσικό αέριο, το πετρέλαιο και την πυρηνική ενέργεια, σε μια προσπάθεια ενίσχυσης της ενεργειακής ασφάλειας και σταθερότητας των τιμών.
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗ
Το σχέδιο προβλέπει μια συντονισμένη ευρωπαϊκή προσπάθεια με στόχο τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης από τη Ρωσία έως το 2027. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επισημαίνει ότι, παρά τις κυρώσεις και τις μέχρι σήμερα προόδους, οι εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου έχουν σημειώσει ανακάμψεις. Γι’ αυτό, απαιτούνται περαιτέρω μέτρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να διασφαλιστεί η συνέπεια στον ενεργειακό μετασχηματισμό.
Τα προτεινόμενα μέτρα περιλαμβάνουν την αποφυγή νέων συμβάσεων για ρωσικό αέριο και τη λήξη των υπαρχουσών μέχρι το τέλος του 2025. Έως τότε, η ΕΕ στοχεύει σε μείωση κατά ένα τρίτο των ρωσικών προμηθειών, με στόχο την πλήρη παύση τους μέχρι το 2027.
ΑΥΞΗΣΗ LNG
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει ότι η ζήτηση για φυσικό αέριο στην ΕΕ θα μειωθεί σημαντικά την επόμενη πενταετία, ενώ η διαθεσιμότητα υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) θα αυξηθεί. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, οι δυνατότητες εισαγωγής LNG στην Ευρώπη θα φτάσουν τα 200 δισ. κυβικά μέτρα έως το 2028 — πενταπλάσιες από τις σημερινές εισαγωγές ρωσικού αερίου.
Παράλληλα, η ΕΕ αναμένεται να μειώσει τη ζήτηση φυσικού αερίου κατά 40-50 δισ. κυβικά μέτρα έως το 2027, ενώ μέχρι το 2030 θα έχουν αντικατασταθεί συνολικά 100 δισ. κυβικά μέτρα ρωσικού αερίου με εναλλακτικές πηγές ενέργειας.
ΕΘΝΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ
Έως το τέλος του 2025, κάθε κράτος-μέλος θα πρέπει να καταρτίσει εθνικό σχέδιο που θα περιγράφει πώς θα συνεισφέρει στην πλήρη κατάργηση των εισαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου, πετρελαίου και πυρηνικής ενέργειας. Παράλληλα, η Επιτροπή αναμένεται να παρουσιάσει πρόσθετες νομοθετικές προτάσεις, που θα περιλαμβάνουν ρυθμίσεις για τον ρωσικό πετρελαϊκό στόλο και τις υπάρχουσες πυρηνικές προμήθειες.
Το σχέδιο REPowerEU αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της στρατηγικής της ΕΕ για μια πιο αυτάρκη και βιώσιμη ενεργειακή πολιτική, με μειωμένους γεωπολιτικούς κινδύνους και ενισχυμένη ανθεκτικότητα.