Η παγκόσμια εμβέλεια της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τον άνθρωπο και η ταχύτητα με την οποία έχει συμβεί, είναι μοναδική ως φαινόμενο τα τελευταία 2.000 χρόνια, σύμφωνα με μαι νέα επιστημονική έρευνα.
Η αλλαγή του κλίματος, όπως παρατηρούμε σήμερα, δεν μπορεί να συγκριθεί με άλλες κλιματολογικές εποχές των τελευταίων 2.000 ετών, σύμφωνα με δύο νέες μελέτες υπό την αιγίδα του παλαιοκλιματολόγου Raphael Neukom από το Πανεπιστήμιο της Βέρνης στην Ελβετία. Οι αρνητές της κλιματικής αλλαγής ίσως δυσκολευτούν να “χωνέψουν” αυτή τη νέα έρευνα καθώς καθίσταται όλο και πιο δύσκολο για αυτούς να παρουσιάσουν την σύγχρονη κλιματική αλλαγή ως ένα κανονικό πράγμα που συμβαίνει σε τακτική βάση.
Συγκεκριμένα, τα τελευταία 2.000 χρόνια, γνωστά και ως Κοινή Εποχή, έχουν συμβεί σημαντικές κλιματικές αλλαγές. Στα αξιοσημείωτα παραδείγματα περιλαμβάνεται η Μικρή Εποχή των Παγετώνων, μια περίοδος ψύχους που διήρκεσε από τον 15ο αιώνα έως τα τέλη του 19ου αιώνα και η Μεσαιωνική Κλιματική Ανωμαλία, μια ζεστή και ξηρή περίοδος που κυμαίνεται από το 950 έως το 1250 μ.Χ.
Αλλά όπως δείχνει η νέα έρευνα, αυτές οι κλιματολογικές εποχές ήταν μικρότερες από ό, τι συνήθως θεωρείται και δεν ήταν πλανητικής κλίμακας (δεν είχαν συμβεί ποτέ σε όλον τον κόσμο ταυτόχρονα). Επιπλέον, αυτές οι ιστορικές περιόδους θέρμανσης και ψύξης προκλήθηκαν κυρίως από την ηφαιστειακή δραστηριότητα, επισημαίνοντας τον παροδικό χαρακτήρα τους. Τα νέα έγγραφα θα πρέπει να αυξήσουν τις ανησυχίες τους για την ανθρωπογενή αλλαγή του κλίματος, καθώς δεν υπάρχει προηγούμενο μέσα στα τελευταία 2.000 χρόνια για το τι βιώνει σήμερα ο πλανήτης μας.
Οι Ελβετοί επιστήμονες χρησιμοποίησαν τη μεγάλη συλλογή δεδομένων του δικτύου Pages 2k, που εκτείνεται στις τελευταίες δύο χιλιετίες. Οι θερμοκρασίες εξήχθησαν από τους δακτυλίους των δένδρων, για παράδειγμα, επειδή το πάχος τους και η πυκνότητα ξύλου αλλάζουν με τη θερμοκρασία, ή από τους βραδέως αναπτυσσόμενους κοραλλιογενείς υφάλους, που δείχνουν αλλαγές στη θερμοκρασία του νερού. Οι ερευνητές δεν βρήκαν καμιά άλλη ένδειξη εναλλαγής ψυχρής ή θερμής φάσης σε ολόκληρο τον πλανήτη εκτός από την πρόσφατη υπερθέρμανση του πλανήτη.
Τον 15ο αιώνα, οι χαμηλότερες θερμοκρασίες επικράτησαν στον Κεντρικό και Ανατολικό Ειρηνικό, τον 17ο αιώνα στη βορειοδυτική Ευρώπη και στη νοτιοανατολική Βόρεια Αμερική και τον 19ο αιώνα σε άλλα μέρη του κόσμου. «Αντιθέτως, βλέπουμε ότι η πιο θερμή περίοδος των τελευταίων δύο χιλιετιών στον 20ό αιώνα κάλυψε το 98% της γης», γράφουν. «Αυτή είναι μια ισχυρή ένδειξη ότι η τεχνητή υπερθέρμανση του πλανήτη είναι άνευ προηγουμένου», προσθέτουν οι επιστήμονες.
«Ακόμα κι αν πάμε πίσω στις αρχές της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, δεν μπορούμε να δούμε κανένα γεγονός που να προσεγγίζει το επίπεδο ή την έκταση της υπερθέρμανσης των τελευταίων δεκαετιών», λέει ο καθηγητής Τζορτζ Σκοτ, του Πανεπιστημίου της Μινεσότα σε σχετικό σχόλιο στο περιοδικό “Nature”. «Το σημερινό κλίμα ξεχωρίζει ιστορικά» προσθέτει.