Τριπλό «χτύπημα» για το επιχειρείν μιας νησιωτικής χώρας που θα έπρεπε να… ζει από τη θάλασσά της
Του ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΣΜΕΤΑΤΟΥ
Σε μια νησιωτική χώρα, με τις θάλασσες και την παράδοση της Ελλάδας, το τελευταίο που θα περίμενε να ακούσει κανείς θα ήταν ότι οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με τις ιχθυοκαλλιέργειες, τα θαλασσινά και τα κατεψυγμένα αλιεύματα θα «ναυαγούν» η μία μετά την άλλη. Μία πτώχευση και δύο σχέδια διάσωσης που έχουν μείνει προς το παρόν… ημιτελή συνθέτουν μια αρνητική εικόνα, η οποία συνοδεύει την πορεία «συγγενών» κλάδων και εταιριών, που, υπό άλλες συνθήκες, θα έπρεπε να κερδίζουν πολλά εκατομμύρια και να πρωταγωνιστούν στις διεθνείς αγορές.
Το πρόσφατο και ιδιαίτερα οδυνηρό λουκέτο της Κοντοβερός, η μεγάλη περιπέτεια που συνεχίζεται για την Avramar και τα νέα «σκαμπανεβάσματα» της Καλλιμάνης κάθε άλλο παρά κολακεύουν το εγχώριο επιχειρείν. Τα «απόνερα» της μακράς οικονομικής ύφεσης δεν κατέστη δυνατόν να ξεπεραστούν από επιχειρήσεις που άλλες εποχές ζούσαν «δόξες».
Ο υπερδανεισμός, οι λάθος χειρισμοί και ενδεχομένως η απουσία εθνικής στρατηγικής για τη στήριξη κάποιων επιχειρήσεων με τα χαρακτηριστικά των προαναφερόμενων, σε κρίσιμες εποχές που ο ξένος ανταγωνισμός και ο «πόλεμος τιμών» των προηγούμενων ετών έφεραν τα «πάνω κάτω» γι’ αυτές, εξακολουθούν χρόνια μετά να ταλαιπωρούν τις δύο και να έχουν φέρει το «τέλος» για την τρίτη, με τη μορφή άλυτων προβλημάτων…
Πιο πρόσφατες (μη) εξελίξεις, το νέο τέλμα στο οποίο περιέπεσε η προσπάθεια για τη σωτηρία του ομίλου που φιλοδοξούσε κάποτε να εξελιχθεί σε «εθνικό πρωταθλητή» των ελληνικών ιχθυοκαλλιεργειών, της Avramar, που προέκυψε από τη συγχώνευση των άλλοτε εν Ελλάδι leaders του κλάδου της (Νηρέας, Σελόνα, Ανδρομέδα, Περσεύς).
ΣΚΛΗΡΟ ΠΑΖΑΡΙ
Με προτιμητέο επενδυτή την Aqua Bridge, με έδρα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, και χρέη άνω του μισού δισ. ευρώ η Avramar, σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση, είδε το πλάνο να «μπλοκάρει» ξανά, μέχρι και πριν από μερικές ημέρες τουλάχιστον, στη μη υπογραφή της σύμβασης αγοραπωλησίας ή Sales and Purchase Agreement (SPA) από τον… εναπομείναν βασικό μέτοχο, την αμερικανική Amerra (σ.σ.: έχει αποχωρήσει το αραβικό επενδυτικό fund Mubadala Investment), παρότι το έκαναν οι πιστώτριες τράπεζες, με τις φήμες να τη φέρουν να εγείρει νέες (και αδιευκρίνιστες) απαιτήσεις.
Οι νέες καθυστερήσεις ήρθαν στο πιο ακατάλληλο χρονικό σημείο κι ενώ τα χρονοδιαγράμματα έχουν ήδη πέσει κάποιους μήνες «έξω», αυξάνοντας ταυτόχρονα τους κινδύνους για το αποτέλεσμα της επιχειρούμενης «επανεκκίνησης» για την Avramar, παρά το deal για «κουρέματα» 75%…
Για την Καλλιμάνης, όπως έγραψε η «DEALnews», αν και προηγήθηκαν γενναιόδωρα «haircuts» (κατά 85%-90%) στις οφειλές της ιστορικής εταιρίας, που κάποτε κυριαρχούσε στην αγορά των κατεψυγμένων αλιευμάτων επί ολόκληρες δεκαετίες, για να περιέλθει από τα χέρια της Βασιλικής Καλλιμάνη στον έλεγχο της Dardanel Greece και του Τούρκου Νιαζί Ονέν και παρά την είσοδό της σε νέα προϊόντα (τόνος κονσέρβα), οι συνεχιζόμενες ζημίες της τελευταίας διετίας και οι «αστοχίες» στους οικονομικούς στόχους του σχεδίου διάσωσης μόνο αισιοδοξία δεν αποπνέουν για την επόμενη μέρα της.
ΟΛΑ ΣΤΟ «ΣΦΥΡΙ»
Χειρότερη τύχη από τις «τρεις», μέχρι τώρα, είχε η Κοντοβερός-Freskot: με ιστορία μισού αιώνα, ήταν η πρώτη που εισήγαγε κατεψυγμένα αλιεύματα στη χώρα μας και η πρώτη που εξελίχθηκε σε μεταποιητική βιομηχανία σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Μια βιομηχανία που το 2011 «έγραφε» έσοδα ύψους 48 εκατ. ευρώ και στον τελευταίο δημοσιευμένο οικονομικό ισολογισμό της ο κύκλος εργασιών της δεν ξεπέρασε τα 1,714 εκατ. ευρώ.
Γι’ αυτήν δεν βρέθηκε ποτέ, εκ του αποτελέσματος, ούτε «λευκός ιππότης» ούτε έγιναν «κουρέματα». Αντιθέτω, το 2024 μόλις «κατέβασε ρολά» και σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα ενεπλάκη εκ νέου στην επώδυνη διαδικασία των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών για όσα περιουσιακά στοιχεία τής είχαν απομείνει.
Τον περασμένο Μάρτιο άλλαξε χέρια μάλιστα η κεντρική μονάδα της στον Ασπρόπυργο, έπειτα από διαδοχικά «σφυριά», με ποσό κατακύρωσης 2,85 εκατ. ευρώ, από 7,54 εκατ. ευρώ που ήταν η αρχική τιμή…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ (18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2025)
