Η γλώσσα της αλήθειας είναι πολλές φορές σκληρή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να την αποφεύγει κάποιος. Αποκτά, βεβαίως, άλλη σημασία όταν ένας φορέας με την εμβέλεια του ΣΒΕ (Σύνδεσμος Βιομηχανιών Ελλάδος) αναφέρεται σε στοιχεία που δείχνουν ότι υποχώρησε κατά τρεις θέσεις η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας το 2025 στη διεθνή κατάταξη που εκδίδει κάθε χρόνο το παγκοσμίου φήμης Business School IMD, με έδρα τη Λοζάνη της Ελβετίας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της «Παγκόσμιας Επετηρίδας Ανταγωνιστικότητας» (World Competitiveness Yearbook – WCY), του International Institute for Management Development (IMD), τα οποία δημοσιεύτηκαν από τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Ελλάδος, η Ελλάδα για το 2025 υποχώρησε σε όρους διεθνούς ανταγωνιστικότητας και βρίσκεται πλέον στην 50ή θέση μεταξύ 69 χωρών, από την 47η στην οποία βρισκόταν το 2024.
Συνολικότερα, σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου η θέση της Ελλάδας στη διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας την πενταετία 2021-2025 υποχώρησε κατά τέσσερις θέσεις, αφού το 2021 ήταν στην 46η θέση, έναντι της 50ής θέσης το 2025. Εν ολίγοις, η Ελλάδα ακόμα μία χρονιά τοποθετείται στην τελευταία «εικοσάδα» των χωρών με τη χαμηλότερη ανταγωνιστικότητα παγκοσμίως.
Σχολιάζοντας τα ευρήματα η πρόεδρος του ΣΒΕ, Λουκία Σαράντη, ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «η χαμηλή ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας παραμένει ένα διαχρονικό εμπόδιο για τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη. Παρά τις προσπάθειες μεταρρυθμίσεων, προβλήματα όπως η γραφειοκρατία, η αργή απονομή Δικαιοσύνης και το υψηλό κόστος λειτουργίας επιχειρήσεων συνεχίζουν να περιορίζουν την παραγωγικότητα και την προσέλκυση επενδύσεων» και συμπλήρωσε: «Η θέση της βιομηχανίας στο παραγωγικό μοντέλο της χώρας σχετίζεται άμεσα με τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Η έλλειψη στρατηγικής για την αναζωογόνηση του μεταποιητικού τομέα, οι περιορισμένες επενδύσεις σε καινοτομία και τεχνολογία, καθώς και τα διαρθρωτικά εμπόδια στερούν από την Ελλάδα μια ισχυρή βάση για εξαγωγές, βιώσιμη ανάπτυξη και δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας».
Η κυρία Σαράντη εστιάζει μάλιστα σε έξι σημεία:
1. Στην αντιμετώπιση του υπέρογκου κόστους ενέργειας και των ανεξέλεγκτων διακυμάνσεων της τιμής του ρεύματος. Ιδίως στην περιφέρεια, όπου οι επιχειρήσεις καλούνται να λειτουργήσουν με ένα παλιό δίκτυο που πρέπει άμεσα να εκσυγχρονιστεί.
2. Στο μεγάλο πρόβλημα αναφορικά με την εξεύρεση προσωπικού με τις κατάλληλες δεξιότητες.
3. Στη μείωση της αναπτυξιακής μονομέρειας και των περιφερειακών ανισοτήτων.
4. Στην επιτακτική ανάγκη για εκσυγχρονισμό των υποδομών, ιδίως στην περιφέρεια. Δεν μπορεί να ενισχυθούν η ανταγωνιστικότητα και η προσέλκυση ξένων επενδύσεων χωρίς καλά στελεχωμένα λιμάνια και ένα ολοκληρωμένο σιδηροδρομικό δίκτυο από εμπορικά και επιβατικά τρένα και τις συνδυασμένες μεταφορές.
5. Στην ενίσχυση της εξωστρέφειας και της ανταγωνιστικότητας. Η επένδυση στην καινοτομία, στον ψηφιακό μετασχηματισμό και στην πράσινη μετάβαση αποτελεί πλέον μονόδρομο. Για να γίνει αυτό εφικτό, θα πρέπει να διευκολυνθεί η πρόσβαση των επιχειρήσεων στα κατάλληλα χρηματοδοτικά εργαλεία.
6. Στη δημιουργία ενός φιλικότερου ρυθμιστικού περιβάλλοντος. Αυτό θα επιτευχθεί μέσα από τη μείωση της γραφειοκρατίας, την αναμόρφωση του συστήματος Δικαιοσύνης και τις παράλληλες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ (20 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025)
