Σε καθεστώς αφόρητης πίεσης παραμένει το Μέγαρο Μαξίμου στη σκιά του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά και της σταθερά προβληματικής εικόνας που εκπέμπει στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.
Του Κώστα Καββαδία
Στο πρωθυπουργικό επιτελείο βλέπουν την εσωκομματική αμφισβήτηση για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης να επιστρέφει, με τους κ. Μαρκόπουλο και Στυλιανίδη να εξαπολύουν καταιγισμό επικρίσεων, σε μια περίοδο που το κυβερνών κόμμα αναζητά τρόπους δημοσκοπικής επανάκαμψης. Η «αμαρτωλή» δράση του ΟΠΕΚΕΠΕ και η εμπλοκή των δύο πρώην υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης Μ. Βορίδη και Λ. Αυγενάκη μέσω της ευρωπαϊκής Εισαγγελίας πονοκεφαλιάζουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με τον Δημήτρη Μάρκοπουλο να ρίχνει κι άλλο «λάδι στη φωτιά» της αναταραχής που έχει προκληθεί.
«Η κατάσταση ξεκάθαρα μας ξέφυγε» παραδέχθηκε ο βουλευτής της Β’ Πειραιά σε σχέση με όσα αποκαλύπτονται για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, ενώ ξεκαθάρισε ότι «μία παράταξη όπως η Ν.Δ. όφειλε να είναι πιο προσεκτική σε αυτά τα θέματα», «δεν μπορεί τέτοια πρόστιμα να έρχονται με έξι χρόνια διακυβέρνησης της δικής μας παράταξης και με έναν κατεξοχήν φιλοευρωπαίο πρωθυπουργό» και πως «έπρεπε έξι χρόνια αυτό το κουβάρι να το ξεμπλέξουμε», καταλήγοντας: «Δεν μπορεί να πληρώσει ο Ελληνας απλός φορολογούμενος και πάλι τους όποιους καταφερτζήδες». Τα «καρφιά» Μαρκόπουλου έρχονται να επιβεβαιώσουν τις «φωνές» της αντιπολίτευσης και να αποδυναμώσουν το αφήγημα των «διαχρονικών ευθυνών» που καλλιεργούσε το κυβερνών κόμμα το προηγούμενο διάστημα.
Η κυβέρνηση έχει βρεθεί εκ νέου με την πλάτη στον τοίχο, ενώ νιώθει «καυτή» την ανάσα της ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, που έχει θέσει εκ νέου στο στόχαστρό της την κυβέρνηση Μητσοτάκη για ζητήματα διαφθοράς και κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος. Τα ονόματα των κ. Βορίδη και Αυγενάκη αυξάνουν τον αριθμό των ελεγχόμενων υπουργών για διάφορες υποθέσεις σε αυτήν την εξαετία διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Επιπλέον στο Μέγαρο Μαξίμου αντιλαμβάνονται ότι όσα διατύπωσε δημόσια ο «γαλάζιος» βουλευτής για την αδράνεια αντιμετώπισης των φαινομένων κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος στον ΟΠΕΚΕΠΕ αποτελούν θέση και άλλων κυβερνητικών βουλευτών, που προς το παρόν εκφράζουν παρασκηνιακά την απογοήτευσή τους.
ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ
Την κατάσταση όμως έρχεται να δυσχεράνει περαιτέρω με τις αιχμηρές αναφορές του ο Ευριπίδης Στυλιανίδης. Ο πρώην «γαλάζιος» υπουργός, αναφερόμενος σε ένα άλλο σημαντικό θέμα, άσκησε δριμεία κριτική κατά του Γιώργου Γεραπετρίτη και των διπλωματικών χειρισμών της Αθήνας σε σχέση με την Αγκυρα και το καλώδιο διαπόντισης στο Αιγαίο. Ο βουλευτής της Ν.Δ. επισήμανε ότι η πόντιση του καλωδίου θα έπρεπε ήδη να έχει ολοκληρωθεί, ενώ υπογράμμισε ότι ο κ. Γεραπετρίτης οφείλει να αφήσει τις ακαδημαϊκές και νομικές προσεγγίσεις και να εφαρμόσει πραγματιστικές πολιτικές που θα επιτύχουν ανταλλάγματα. Κατά τον βουλευτή Ροδόπης της Ν.Δ. φαίνεται να έχει αναβληθεί επ’ αόριστον η στιγμή υλοποίησης και χαρακτήρισε λάθος «όταν εμφανίζεται η Τουρκία να αντιδρά, να υποχωρεί η Ελλάδα για λόγους ήπιου κλίματος». Με αυτόν τον τρόπο, προσέθεσε, ενθαρρύνεται η αυθαιρεσία της Τουρκίας, με τον πρώην υφυπουργό Εξωτερικών να στέλνει μήνυμα αποδοκιμασίας για τη στρατηγική των «ήρεμων νερών» με την Τουρκία. Η παραπάνω εικόνα αποκαλύπτει με σαφήνεια τα προβλήματα που πυκνώνουν στο κυβερνητικό στρατόπεδο και έρχονται να προστεθούν στον μόνιμο «βραχνά» του Μαξίμου, που δεν είναι άλλος από το σιδηροδρομικό έγκλημα των Τεμπών. Σε μία στιγμή που η Ν.Δ. επιχειρούσε να εξοβελίσει από το επίκεντρο της δημόσιας ατζέντας την ανοιχτή πληγή της υπόθεσης των Τεμπών, η σκανδαλώδης υπόθεση των παράνομων επιδοτήσεων και οι αμφιλεγόμενες πρωτοβουλίες στο Αιγαίο θέτουν εκ νέου σε θέση άμυνας τα κυβερνητικά στελέχη.
Εξωτερική πολιτική χωρίς στρατηγική και στόχο
Η διπλωματική ανεπάρκεια της κυβέρνησης σε μία τόσο κρίσιμη διεθνή συγκυρία, εκτός από το εσωκομματικό στρατόπεδο, προκαλεί διάχυτη ανησυχία και στην ελληνική κοινωνία. Η ελληνική πλευρά, παρά το γεγονός ότι βρίσκεται έστω και με την ιδιότητα του μη μόνιμου μέλους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και παρά το γεγονός ότι ασκεί προεδρικά καθήκοντα, αδυνατεί να καρπωθεί οφέλη, αλλά και να εμφανιστεί ως μια υπολογίσιμη δύναμη γεωπολιτικής σταθερότητας. Εχοντας επιλέξει τον άχαρο ρόλο του κομπάρσου, η Ελλάδα «πετάει» μια μεγάλη ευκαιρία να αναβαθμιστεί στη διεθνή σκακιέρα, προσθέτοντας ταυτόχρονα ακόμα ένα «μελανό» στίγμα σε μία -αν μη τι άλλο- αμφιλεγόμενη εξωτερική πολιτική. Το τουρκολιβυκό μνημόνιο, οι δυσμενείς εξελίξεις στη Μονή του Σινά στην Αίγυπτο και η «αφωνία» για τα εξελισσόμενα εμπόλεμα μέτωπα καθιστούν το κυβερνών κόμμα αναντίστοιχο της κρίσιμης γεωπολιτικής περιόδου κι αυτό, εκτός από μερίδα «γαλάζιων»βουλευτών, γίνεται εμφανές ολοένα και περισσότερο και στους ψηφοφόρους.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ (ΦΥΛΛΟ 27/6/2025)
