Τα πλάνα αξιοποίησης των εγκαταστάσεων στο Βασιλικό, τα κέρδη 5,5 εκ. και το «παζάρι» με τις τράπεζες
Το οριστικό λουκέτο του ιστορικού εργοστασίου της Σέλμαν στο Βασιλικό Ευβοίας ήταν το αποκορύφωμα ενός «προαναγγελθέντος θανάτου». Δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, καθώς την τελευταία πενταετία η εταιρία ξυλείας που ίδρυσε πριν από μισό αιώνα ο Παναγιώτης Ηλιάδης, περνούσε μέσα από «Συμπληγάδες» λόγω της κατακόρυφης πτώσης της οικοδομικής δραστηριότητας.
Ωστόσο, όσο περνούν οι μέρες από την ανακοίνωση του επικεφαλής της, Αντώνη Αδαμόπουλου για το κλείσιμο της μονάδας, τόσο έρχονται στο προσκήνιο νέες πτυχές γύρω από την συγκεκριμένη απόφαση.
Μία από αυτές αφορά στην μελλοντική αξιοποίηση των εγκαταστάσεων του εργοστασίου της Χαλκίδας, αλλά και του λιμανιού που διαθέτει η Σέλμαν στην περιοχή. Το Σωματείο των εργαζομένων κάνει λόγο για επιχειρηματικά «παιχνίδια». Εκπρόσωποί του υποστηρίζουν πως στα σχέδια των μετόχων του ομίλου της Alpha Wood είναι η τουριστική αξιοποίηση του ιδιωτικού λιμανιού και της παρακείμενης έκτασης των 200 στρεμμάτων που διαθέτει η Σέλμαν στο Βασιλικό.
Μάλιστα, με επιστολή του ΕΚΕ στον υπουργό Εργασίας, κ. Βρούτση, όπου ζητείται παρέμβαση για το λουκέτο στη μονάδα, επισημαίνεται επίσης ότι ο λιμένας παραμένει «ορφανός» και πως έχει λόγο και η Kτηματική Yπηρεσία του Δημοσίου για την περαιτέρω αξιοποίηση και διαχείρισή του.
Από την άλλη πλευρά, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Σέλμαν, Αντώνης Αδαμόπουλος σε δηλώσεις του δεν έχει διευκρινίσει τι μέλλει γενέσθαι με τις εγκαταστάσεις και το λιμάνι, γεγονός που ρίχνει περισσότερο «λάδι στη φωτιά» στο ήδη τεταμένο κλίμα που επικρατεί ανάμεσα στην διοίκηση και τους 174 εργαζομένους του εργοστασίου της Εύβοιας, των οποίων οι συμβάσεις θα καταγγελθούν μέχρι τις 8 Φεβρουαρίου.
Πάντως, όπως υποστηρίζει ο κ. Αδαμόπουλος, «δεν υπήρχε καμία διάθεση να κλείσει την συγκεκριμένη μονάδα, στην οποία τα τελευταία τρία χρόνια είχε επενδύσει κοντά στα 4 εκατ. ευρώ για τον περαιτέρω εκσυγχρονισμό της και αυτά τα κεφάλαια να πάνε χαμένα». Τονίζει πως υποχρεώθηκε να το κάνει λόγω της κρίσης, αλλά και της αδιαλλαξίας ορισμένων εργαζομένων να δεχτούν μειώσεις μισθών προκειμένου να μπορέσει να «κρατηθεί στη ζωή» το εργοστάσιο.
Ο αντίκτυπος
Η επόμενη μέρα στη Σέλμαν μετά το λουκέτο σίγουρα δεν είναι εύκολη. Η διοίκηση έχει να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα με την «βουτιά» στον κύκλο εργασιών και τις ζημίες των τελευταίων 8 ετών, οι οποίες αγγίζουν τα 180,8 εκατ. ευρώ, τις διενέξεις με τους εργαζομένους της, με την πλειοψηφία των οποίων θα λύσουν τις διαφορές τους στα δικαστήρια, όπως όλα δείχνουν.
Η διακοπή της λειτουργίας του εργοστασίου στο Βασιλικό θα έχει μεν οριακά αρνητική επίδραση- όπως υπολογίζουν τα στελέχη της- της τάξεως των 0,5 εκατ. ευρώ στην χρήση του 2013 (λόγω του κόστους αποζημιώσεων απόλυσης), όμως, αναμένονται οφέλη από την περικοπή του λειτουργικού κόστους.
Έτσι, εκτιμάται ότι θα υπάρξουν κέρδη ύψους 5,5 εκατ. ευρώ μέσα στις επόμενες χρήσεις από το κλείσιμο του εργοστασίου και την μεταφορά της παραγωγής σε εκείνο στην Κομοτηνή και στα υποκαταστήματα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. «Κέρδη» όμως, που δεν «ήχησαν» καλά στα αυτιά των 174 εργαζομένων που θα μείνουν χωρίς δουλειά.
Στο μεταξύ, η διοίκηση είναι αποφασισμένη να δώσει καθημερινές «μάχες» για την βελτίωση της ρευστότητάς της και την έξοδό της από την στενωπό, παρά το δυσχερές οικονομικό περιβάλλον.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες για την αναχρηματοδότηση των δανειακών της υποχρεώσεων, με τις βραχυπρόθεσμες στο εννεάμηνο του 2012 να έχουν εκτοξευθεί στα 136,9 εκατ. ευρώ από 47,8 εκατ. ευρώ έναν χρόνο νωρίτερα. Η χρηματοδοτική στήριξη θεωρείται επιτακτική, προκειμένου να ξεπεραστεί η οικονομική ασφυξία της Σέλμαν.
Αν και στα σχέδια της διοίκησης ήταν η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, αυτή τελικά δεν είναι εφικτή υπό τις υφιστάμενες συνθήκες ρευστότητας με άλλους τρόπους, γι’ αυτό και εξετάζει το ενδεχόμενο να προβεί σε κεφαλαιοποίηση αποθεματικών προκειμένου να ενισχύσει τα ίδια κεφάλαιά της.
Τέλος, ο Αντώνης Αδαμόπουλος «ποντάρει» πολλά και στην ενίσχυση του εξαγωγικού προσανατολισμού της Σέλμαν. Δεν είναι τυχαίο ότι περίπου το 40% με 50% των πωλήσεων της εταιρίας προέρχονται από το εξωτερικό και με αυτόν τον τρόπο επιδιώκεται να καλυφθεί η απώλεια στην εσωτερική αγορά, η οποία για το 2012 εκτιμάται ότι έφτασε στο 40%.
Παρά την αρνητική συγκυρία που ακολούθησε μετά την εξαγορά της Σέλμαν από την Alfa Wood, ο Λαρισινός επιχειρηματίας υπερθεματίζει της συγκεκριμένης επιλογής του, καθώς από φέτος θα διεκδικήσει μεγαλύτερα μερίδια στις 33 ξένες αγορές ανά τον κόσμο, όπου προωθούνται τα προϊόντα ξυλείας της Σέλμαν.
ΕΝΤΟΝΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ
Η έλλειψη παραγγελιών και οι περικοπές κόστους
Από τον περασμένο Οκτώβριο, οπότε και μπήκε προσωρινό λουκέτο στο εργοστάσιο της Χαλκίδας, είχαν αρχίσει να διαφαίνονται έντονα τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η Σέλμαν στην περιοχή.
Οι νέες περικοπές μισθών και η επιβολή εκ περιτροπής εργασίας από μέρους της διοίκησης είχαν οδηγήσει σε κινητοποιήσεις τους εργαζόμενους, με αποτέλεσμα να μην εκτελούνται παραγγελίες, όσες μέρες διήρκεσαν αυτές.
Από την άλλη, όπως τονίζει η διοίκηση, η έλλειψη παραγγελιών για το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα στα προϊόντα που παράγει η μονάδα στο Βασιλικό ως αποτέλεσμα της πτώσης της οικοδομής μέχρι και 70% σε συνδυασμό με τον διπλασιασμό των τιμών πρώτων υλών κατά 20%, επιδείνωσαν τα οικονομικά μεγέθη της εταιρίας συνολικά.
Παρά τις περικοπές δαπανών μέχρι και 20%, δεν αντιμετωπίστηκαν όλα τα προβλήματα από την στιγμή που το οικονομικό περιβάλλον στην Ελλάδα χειροτέρευε, με αποτέλεσμα να χρειαστεί και νέο «ψαλίδι» του λειτουργικού κόστους. Κάπου εκεί ήταν που ξεκίνησαν και οι συγκρούσεις με τους εργαζομένους στο Βασιλικό.